Ристо Тодоров
Бежанскиот порој
Камења, потем песок и страдања,
Рана во душата на поројот. Грда.
Бездомни Бежанците молат. Глад.
Неизмолен ветрот ги мами
со празните дојки на мракот.
Дожд. И солзи и веди. И ровја.
Низ коритото патува незакотвена
тагата на вдовиците и сираците.
Тие што требаше и можеа
да го одгатнат липетот
останаа задмежни. Таму. Наместо
последни ѕвезди на старото небо.
На Растку објављено: 2012-08-02
Датум последње измене: 2012-09-01 17:18:24
Датум последње измене: 2012-09-01 17:18:24