Naziv mesta: Mačević (zvanični naziv: Măceşti) 
   Stanovništvo: 718 stanovnika, od čega Srba 643 (89,55%) 
   Administrativni položaj: Naselje u sastavu Stare Moldave (Moldova Veche) u Karaš-Severinskoj županiji 
   Geografski položaj: Mesto leži u Dunavskoj niziji, na levoj obali Dunava, a u podnožju planinskog venca Lokve, 4 km uzvodno od Stare Moldave 
   Veze: Asfaltnim putem Mačević je povezan sa Starom Moldavom i Temišvarom. 
   Adresa crkve: 1766 Măceşti nr. 12, Judeţul Caraş-Severin, România 
   Hram crkve: Praznik Vaznesenja Gospodnjeg (Spasovdan) 
   Autori ikonostasa: Stolar Živa Marković, slikar amater Nikolaj Šuh (Nikolaus Schuch) 
   Tematski sadržaj ikonostasa: na carskim dverima - Blagovesti, na bočnim - arhanđeo Mihail, odnosno arhiđakon Stefan; prestone ikone - Sveti Nikola, Bogorodica, Spasitelj, Preteča; praznične ikone - Rođenje, Krštenje, Vaskrsenje, Vaznesenje Hristovo, Silazak Svetoga Duha, Preobraženje; centralna ikona - Sveta Trojica; u luku - tematski sklop Raspeća. 
   Autor zidnog slikarstva: Prota Dragutin Ostojić iz Ketvelja, autor ikona na platnu prikovanih za svod nad solejom 
   Drugi poznati umetnici: Aksentije Marišesko iz Bele Crkve, autor ikona sa pređašnjeg ikonostasa 
   Kratak istorijat gradnje i obnove: Selo je u dokumentima potvrđeno 1515. godine, bar od XVIII veka imalo je sveštenika (parohijsko zvanje je osnovano 1792), ali nije imalo crkvu. Mesto za crkvu određeno je 1800, a skromna bogomolja, kuća-kapela u redu sa seoskim domaćinstvima, podignuta 1856. godine. Oltarska pregrada bila je zidana, na njoj nekoliko ikona slikara Marišeskoa, a zasebno je stojao niski zvonik. U tom obliku kapela se održala do sedamdesetih godina našega veka. 
   Godine 1969. podignut je nad zapadnim delom toranj kvadratnog preseka, možda previsok u odnosu na zgradu. Opšta obnova izvršena je 1982: crkva je produžena za oko 7 m prema istoku, upravo dozidana je nova, polukružna oltarska apsida (što je bilo nepovoljno, jer je nametalo premeštanje Svete trapeze, ali uz zapadni zid je priljubljena školska zgrada, pa se onamo nije moglo), zidovi su povišeni i unutrašnjost zasvođena daskama. Tom prilikom je postavljen ikonostas stolarske izrade, a ikone je dekorativno slikao amater Nikolaj Šuh (Nikolaus Schuch); mnogo su bolje ikone sa svoda nad solejom, ulje na platnu, rad sveštenika Dragutina Ostojića. 
   Sadašnje stanje crkvenog objekta: Zgrada je u dobrom stanju, u obliku koji je poprimila nakon obnove 1982. godine. 
   Značajne pokretne umetničke vrednosti i kulturno-istorijske znamenitosti: U tornju su smeštena dva zvona. Crkvene knjige većinom su iz XVIII i XIX veka. 
   Sveštenik: jerej Aleksandar Petrović, rođen u Sokolovcu 1941, završio Pravoslavnu srpsku bogoslovsku školu u Temišvaru 1960. i Bogoslovski fakultet Rumunske pravoslavne crkve u Sibinju 1976; rukopoložen je 1966; služio je u Điru i Tolvadiji 1966-1969, Šenđurcu 1969-1973, zatim bio na lečenju; od 1975. služi u Mačeviću. 
   Ostale crkve u mestu: Nema drugih crkava. 
 
 

 Autor: Stevan BUGARSKI