Naziv mesta: Ljupkova (stariji naziv: Donja LJupkova, zvanični naziv: Liubcova) 
   Stanovništvo: 1316 stanovnika, od čega Srba 489 (37,16%) 
   Administrativni položaj: Selo u okviru opštine Berzaska (Berzasca) u Karaš-Severinskoj županiji 
 Geografski položaj: Mesto leži u Dunavskoj ravnici, na levoj obali Dunava, 30 km nizvodno od Stare Moldave, a između dunavskih pritoka Brestelnik i Orevica. 
   Veze: Asfaltnim putem LJupkova je povezana sa sedištem opštine, sa Starom Moldavom i Oršavom. 
   Adresa crkve: 1793 Liubcova, Judeţul Caraş-Severin, România 
   Hram crkve: Praznik Vaznesenja Gospodnjeg (Spasovdan) 
   Autori ikonostasa: (Pregrada je zidana), slikar Arsenije Jakšić iz Bele Crkve, rezbari carskih dveri Sava i Luka Lazarević. 
   Tematski sadržaj ikonostasa: Kamenovanje Svetoga Stefana, Vaskrsnuće Lazara,    Hristos i Samarjanka, Usekovanje; na carskim dverima - Blagovesti; iznad bočnih dveri - arhanđeo Mihail, odnosno Gavril; prestone ikone - Sveti Nikola, Bogorodica, Spasitelj, Preteča; centralna ikona - Krunisanje Bogorodice, bočno sa obe strane - ikone Svetih apostola; u najvišem registru - centralno  Nerukotvorni obraz, bočno sa obe strane - starozavetni proroci; u luku - tematski sklop Raspeća. 
   Autori zidnog slikarstva: Đoka Putnik iz Bele Crkve radio je slike na platnu prikovane za svod nad solejom; Franc Vajnhepl (Franz Weinhöpl) iz Belobreške. 
   Drugi poznati umetnici: Neidentifikovani 
   Kratak istorijat gradnje i obnove: Dokumentarni pomen mesta potiče iz 1686, a crkve - iz 1755: bila je od drveta (dakle, daščara ili brvnara), hrama Vaznesenja Gospodnjeg, podignuta 1745. godine. Dokumenat iz 1787. godine donosi potpuniji opis: crkva je od drveta, pokrivena šindrom, toranj od drveta, i sve trošno. Međutim tada je već postojala nova crkva od tvrdog materijala, još nedovršena.  
   Novo crkveno zdanje dovršeno je 1794, a unutrašnjost 1821. godine, kada ju je oslikao Arsenije Jakšić. Živopis je zatim dvaput obnavljan: 1904. godine na njemu je radio Đoka Putnik, koji je naslikao i ikone što su prikovane za svod nad solejom, a godine 1951. Franc Vajnhepl (Franz Weinhöpl), koji je dekorativno naslikao i četiri zidne kompozicije. Pevnice i prestoli su rad rezbara Joana Kotrle (Ioan Cotârlă) iz 1904, a carske dveri - Luke i Save Lazarević iz 1929. godine. Poslednja građevinska opravka izvedena je 1996. godine. 
   Sadašnje stanje crkvenog objekta: U svom sadašnjem obliku ljupkovačka crkva je slična ostalim srpskim crkvama u Dunavskoj Klisuri: ima oblik krsta, lučnu oltarsku apsidu i toranj na stubovima koji obrazuju predvorje. Zgrada je u dobrom stanju.  
   Značajne pokretne umetničke vrednosti i kulturno-istorijske znamenitosti: U tornju su smeštena tri zvona i satni mehanizam. Crkvene knjige većinom su iz XVIII i XIX veka. 
   U ataru Ljupkove nalazi se brežuljak zvan Kočin jendek, po Srbinu Koči Anđelkoviću, koji se kao kapetan austrijske vojske sa 600 dobrovoljaca ovde junački držao protiv Turaka 1788. godine. Ostavljen sâm pred turskom silom, uhvaćen je sa 60 preživelih saboraca, odveden u Tekiju i nabijen na kolac. Godine 1991. na Kočinom jendeku je podignut spomenik u obliku mermerne piramide u čast junaka Koče. 
   Sveštenik: jerej Slavoljub Vezelić, rodom iz Venja, rođen 1959, završio Bogosloviju Rumunske pravoslavne crkve u Karansebešu 1980; rukopoložen je 1981; služio je u Požeženi 1981-1992, od tada služi u LJupkovi. 
   Ostale crkve u mestu: Rimokatolička crkva. 
 

  Autor: Stevan BUGARSKI