Naziv mesta: Čenej (zvanični naziv: Cenei) 
   Stanovništvo: 2160 stanovnika, od čega Srba 677 (31,34%) 
   Administrativni položaj: Selo, sedište istoimene opštine u Timiškoj županiji 
   Geografski položaj: Mesto leži u Tamiškoj ravnici, na 28 km zapadno od Temišvara i 23 km jugoistočno od Žombolja. Kroz naselje teče kanalizovano korito rukavca zvanog Stari Begej. 
   Veze: Železnicom i asfaltnim putem Čenej je povezan sa Temišvarom i Žomboljem. 
   Adresa crkve: 1944 Cenei nr. 294, Judeţul Timiş, România 
   Hram crkve: Praznik Sabora Svetoga arhanđela Gavrila (Letnji Sveti Arhanđeo) 
   Autori ikonostasa: Rezbar neidentifikovan, slikari Georgije Petrović i Jovan Klajić 
   Tematski sadržaj ikonostasa: u soklu - Bekstvo u Egipat, Hristos i Samarjanka; na carskim dverima - Blagovesti, na bočnim - arhiđakon Stefan, odnosno Sabor arhanđela Gavrila; iznad carskih dveri - Tajna večera, iznad bočnih - Sretenje, odnosno Usekovanje; prestone ikone - Sveti Nikola, Bogorodica, Spasitelj, Preteča; praznične ikone - Rođenje, Krštenje, Vaskrsenje, Vaznesenje Hristovo, Silazak Svetoga Duha, Preobraženje; pri vrhu - tematski sklop Raspeća uokviren ikonama Svetih apostola.  
   Autori zidnog slikarstva: prota Dragutin Ostojić iz Ketvelja, Nikolaj [uh (Nikolaus Scuch) 
   Drugi poznati umetnici: Prodan Miladinov iz Srpskog Semartona, autor ikona sa Bogorodičinog, odnosno arhijerejskog prestola 
   Kratak istorijat gradnje i obnove: Dokumenti pominju Čenej već 1330, a sveštenika - tek 1660. godine; o samoj crkvi postoji u literaturi izričita tvrdnja da se ne zna kada je podignuta. S obzirom na skromne razmere građevine, izgleda verovatno da je zidana u XVIII veku, ali je neosporno da je sadašnji izgled postignut kasnijim preradama i doradama, od kojih bi jedna mogla biti pre 1830, kada su postavljeni bogorodičin i arhijerejski presto, druga pre 1850, kada je slikan ikonostas. Skromni ikonostas, rad nepoznatog rezbara, ima tri jednostavna registra ikona; prestone i centralnu izradio je Georgije Petrović 1850, a na ostalima stručnjaci razaznaju još dve ruke, od kojih je jedna verovatno Jovana Klajića. Pri opštoj obnovi 1935. godine crkva je zasvođena daskama.  
   U nevelikoj crkvi prisutni su i drugi umetnici: Prodan Miladinović potpisan je na prestolima 1830, odnosno 1833; svod nad solejom ukrašen je ikonama Dragutina Ostojića iz 1978; zidno slikarstvo svodi se na na nekoliko amaterski izrađenih evanđelskih scena koje je slikao Nikola [uh (Nikolaus Schuch) prilikom opravke 1978. godine. 
   Sadašnje stanje crkvenog objekta: Građevina je u dobrom stanju, spolja u obliku lađe, sa lučnom oltarskom apsidom, iznutra u obliku krsta. Toranj se oslanja na zapadni zid i na dva spoljna stuba, obrazujući malo otvoreno predvorje; možda je kasnije dozidan. U pozno zasvođenoj lađi ikonostas je ostavljen da se završi naglo odsečeno vodoravnim registrom, kao u vreme kada je tavanica bila ravna. 
   Značajne pokretne umetničke vrednosti i kulturno-istorijske znamenitosti: U tornju su smeštena tri zvona. Crkvene knjige su najvećim delom iz XIX i XX veka. 
   Spolja na zapadnom zidu istavljene su dve mermerne ploče sa imenima Srba meštana koji su bili žrtve dva svetska rata. 
   Sveštenik: jerej Radivoj Rajčić, rođen u Velikom Semiklušu 1973, završio Bogosloviju Svetoga Arsenija u Sremskim Karlovcima 1995; rukopoložen je 1997; od tada služi u Čeneju. 
   Ostale crkve u mestu: Rimokatolička crkva i pravoslavna rumunska kapela. 
 
 

  Autor: Stevan BUGARSKI